dodatnie różnice kursowe w rachunku zysków i strat

W związku z tym, że działalność pozastrefowa jest działalnością marginalną w stosunku do strefowej (ok 3-4%) dokonujemy identyfikacji otrzymanych zapłat od kontrahentów oraz dokonanych zapłat zobowiązań dot. działalności poza strefowej te różnice kursowe zarówno dodatnie jak i ujemne powstające w momencie otrzymania zapłaty W konsekwencji powstają różnice kursowe. Różnice kursowe co do zasady odnosi się bezpośrednio na wynik finansowy – dodatnie różnice kursowe w przychodach finansowych, ujemne w kosztach finansowych. Są jednak sytuacje, w których powstałe różnice kursowe nie będą odniesione na wynik finansowy tylko bezpośrednio na wartość Przychody i koszty są podstawowymi elementami rachunku zysków i strat. Dzielą się na operacyjne i finansowe. Przychody finansowe obejmują różne rodzaje przychodów związanych z działalnością finansową, takie jak odsetki, dywidendy, różnice kursowe czy przychody ze sprzedaży aktywów finansowych. Przychody finansowe są Do ewidencji zaciągniętych przez jednostkę kredytów służy konto 13-4 "Kredyty bankowe". Po stronie Ma tego konta księguje się otrzymanie kredytu, a po stronie Wn - jego spłatę. Do konta 13-4 wskazane jest prowadzenie ewidencji analitycznej, która umożliwi ustalenie stanu wykorzystania każdego pojedynczego kredytu. Ryczałt a różnice kursowe. Przedsiębiorcy rozliczający się w oparciu o ryczałt od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 6 ust. 1c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym mają obowiązek wykazać różnice kursowe, ale tylko te związane ze sprzedażą. Dodatnie różnice kursowe wykazuje się po stronie przychodu nonton ever night season 1 sub indo. Witam, Jak w Rachunku Zyskow i Strat zaewidencjonowac roznice kursowe według poradnika: Uwaga! W rachunku zysków i strat różnice kursowe powinny być prezentowane per saldo. Oznacza to konieczność pokazania tylko wyniku na wszystkich (podatkowych i bilansowych) różnicach kursowych: – jeżeli ostateczny wynik jest dodatni (przeważają dodatnie różnice kursowe), to ta kwota prezentowana jest w przychodach finansowych, – jeżeli natomiast wartość jest ujemna (przeważają ujemne różnice kursowe), to ta kwota jest przypisana kosztom finansowym. Bede wdzieczny za informacje. Przedsiębiorcy nawiązujący kontakty z zagranicznymi kontrahentami często muszą zmierzyć się z rozliczaniem waluty obcej. Przepisy podatkowe nie wzbraniają takiego regulowania transakcji czy wystawiania faktur, jednak z drugiej strony księgowość firmy, czyli podatkowa księga przychodów i rozchodów, powinna być w całości prowadzona w walucie polskiej. To natomiast wiąże się z koniecznością przeliczania kwot należności i zobowiązań na PLN, w wyniku czego mogą pojawić się różnice kursowe. Czym są jak je księgować? Różnice kursowe – omówione zagadnienia: 1. Skąd się biorą różnice kursowe? 2. Transakcyjne różnice kursowe 3. Różnice kursowe od środków własnych 4. Metody FIFO i LIFO 5. Różnice kursowe w podatkowej księdze przychodów i rozchodów Skąd się biorą różnice kursowe? Dokonując rozliczeń w walutach obcych, przedsiębiorca powinien zasadniczo stosować jeden z dwóch kursów walut – kurs faktycznie zastosowany albo kurs średni z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego zdarzenie, ustalany przez Narodowy Bank Polski. Pierwszy kurs stosuje się w sytuacji, kiedy można rzeczywiście go ustalić – jest to kurs banku, kantoru, etc. Jeżeli taki kurs nie występuje – np. wtedy, gdy przeliczamy kwotę z faktury – lub nie jesteśmy w stanie go ustalić, należy posiłkować się kursem średnim NBP. W praktyce gospodarczej standardem jest, że poszczególne etapy danej transakcji odbywają się w różnych dniach. Z tego natomiast wynika konieczność zastosowania dla jednej operacji dwóch lub więcej kursów walut. W związku z faktem, że kursy te zmieniają się właściwie każdego dnia, kwoty wyliczane na ich podstawie w poszczególnych datach będą się różnić. Te różnice między kwotami to właśnie różnice kursowe. Ich poprawne wyliczenie jest istotne, ponieważ różnice kursowe będą miały wpływ na podatek dochodowy. Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Transakcyjne różnice kursowe Różnice kursowe transakcyjne, jak sama nazwa wskazuje, dotyczą transakcji przeprowadzanych z innymi kontrahentami. Pojawiają się w momencie, kiedy wartość poniesionego kosztu albo uzyskanego przychodu przeliczona według odpowiedniego kursu na walutę polską różni się od wartości tego kosztu lub przychodu z dnia jego zapłaty albo otrzymania, także po właściwie przeliczonym kursie. W praktyce najczęściej jest to różnica pomiędzy przeliczoną na złotówki kwotą z faktury a rzeczywiście zapłaconą lub otrzymaną sumą. Sytuację taką można zobrazować wzorem: R = Z – W gdzie R stanowić będzie różnicę kursową, Z – zapłatę, natomiast W – wartość towaru albo usługi, których transakcja dotyczy. Wyliczone w ten sposób różnice dzielimy dodatkowo na dodatnie, traktowane jako firmowy przychód, lub ujemne, stanowiące koszt. Aby ustalić, z jaką różnicą kursową mamy do czynienia w konkretnym przypadku należy jeszcze zwrócić uwagę na to, co jest jej źródłem – transakcja sprzedaży czy też zakupu. Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Dodatnie różnice kursowe w przypadku sprzedaży wystąpią wtedy, kiedy wartość przychodu wynikająca np. z faktury będzie niższa, niż rzeczywiście otrzymana od kontrahenta kwota (czyli kiedy WZ). Przykład 2 Przedsiębiorca zakupił towar i otrzymał fakturę w wysokości 100 euro. Zgodnie ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury (3,0) wartość kosztu wyniosła 300 zł. W momencie zapłaty za towar kurs spadł i jego wysokość przy przeliczaniu dokonanej zapłaty wyniosła 2,5, w związku z czym kwota zapłacona wyniosła 250 zł. Różnica w wysokości 50 zł będzie stanowiła w firmie dodatnią różnicę kursową. Program do faktur – Darmowe konto Przechodząc do ujemnych różnic kursowych można w zasadzie stwierdzić, że powstają one w sposób odwrotny do swoich dodatnich odpowiedników. Zatem w przypadku sprzedaży różnica ujemna powstanie wtedy, kiedy wartość przychodu będzie wyższa niż rzeczywiście otrzymana zapłata (W>Z). Przy wydatkach z ujemną różnicą kursową spotkamy się wtedy, kiedy wartość kosztu będzie niższa niż rzeczywiście przekazana należność (W zapłata (W>Z) Transakcja zakupu Wartość kosztu > zapłata (W>Z) Wartość kosztu W*KW2), to wystąpi różnica ujemna, księgowana jako koszt uzyskania przychodu. W przeciwnym wypadku, kiedy wartość wpływu będzie niższa niż kwota wypływu (W*KW10,(OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’)),0) Dla ujemnych CHOOSE((OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’))>0,0,(OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’))) Organizacja, która prowadzi działalność gospodarczą i osiąga dochody, musi liczyć się z koniecznością zapłacenia podatku dochodowego. Jednak w praktyce często pojawiają się różnice między wartością księgową i podatkową poszczególnych pozycji aktywów i pasywów. Należy wtedy ustalić aktywa lub utworzyć rezerwy na odroczony podatek dochodowy. Sprawdź, w jakich sytuacjach wystąpi konieczność dokonania takich operacji, jak je zaksięgować i ująć w sprawozdaniu tworzenia rezerwy i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego reguluje art. 37 ustawy o rachunkowości. Z kolei zasady ujmowania, wyceny i prezentacji aktywów i rezerw a także zasady ujmowania informacji ich dotyczących w sprawozdaniu organizacji zawiera „Krajowy Standard Rachunkowości nr 2 Podatek dochodowy”. Podatek odroczony – zgodnie z KSR nr 2 – powstaje w wyniku pojawienia się przejściowych różnic pomiędzy wartością bilansową danego składnika aktywów lub pasywów a jego wartością podatkową. Utworzenie aktywów lub rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego jest konieczne przede wszystkim z uwagi na różnice, jakie występują w uregulowaniach ustawy o rachunkowości i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Brak jednolitych rozwiązań w tych ustawach powoduje bowiem obowiązek prowadzenia przez organizacje osobnej ewidencji dla celów rachunkowych i podatkowych. Konsekwencją tego jest często występowanie różnic między wartością księgową i podatkową poszczególnych pozycji aktywów i pasywów. Wyróżniamy różnice trwałe i przejściowe, które mogą mieć character różnic dodatnich i ujemnych. Różnice między bilansową i podatkową wartością aktywów i pasywów Różnice trwałe (stałe) powodują, że wyniki rachunkowy i podatkowy różnią się i nie ulegną zmianie także w przyszłości. Nie wpływają one na utworzenie rezerwy lub aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Różnice o charakterze trwałym są spowodowane często występowaniem: przychodów, które nie są przychodami dla celów podatkowych i odwrotnie, oraz kosztów, które nie są kosztami uzyskania przychodów w myśl ustawy podatkowej. Różnice przejściowe powodują, że wyniki rachunkowy i podatkowy różnią się czasowo. Najczęściej wynikają one z odmiennego momentu uznawania przychodów za osiągnięte lub kosztów za poniesione według ustawy o rachunkowości i ustawy podatkowej. Wartość podatkowa aktywów jest to kwota wpływająca na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową. Wartością podatkową pasywów jest ich wartość księgowa pomniejszona o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę podatku dochodowego. Zarówno różnice trwałe jak i przejściowe między bilanoswymi i podatkowymi wartościami aktywów i pasywów mogą mieć charakter dodatni lub ujemny. Jeśli wynik finansowy brutto jest wyższy niż podstawa opodatkowania, różnica ma charakter dodatni. Jeśli niższy – ujemny. Rodzaje różnic między bilansowymi wartościami aktywów i pasywów a ich wartością podatkową Różnice dotanie powstają w przypadku: Różnice ujemne tworzą się w przypadku: aktywów, gdy ich wartość księgowa jest większa od podatkowej aktywów, gdy ich wartość księgowa jest mniejsza od podatkowej pasywów, gdy ich wartość księgowa jest mniejsza od podatkowej pasywów, gdy ich wartość księgowa jest większa od podatkowej Dodatnie różnice przejściowe totakie, które spowodują powstanie kwot zwiększających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach. Pojawią się one wówczas, gdy: wartość bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość podatkowa albo wartość bilansowa składnika zobowiązań jest niższa niż jego wartość podatkowa. PRZYKŁAD Dodatnia różnica przejściowa Spółka ALFA na dzień bilansowy posiada należność w walucie obcej w kwocie: EUR, wycenioną w księgach według kursu: 4,1212 zł/EUR (kurs przykładowy). Na dzień bilansowy kurs średni NBP wynosi: 4,3150 zł/EUR. Na ten dzień w aktywach będzie figurowała należność w kwocie: EUR × 4,3150 zł/EUR = zł. W celu ustalenia odroczonego podatku dochodowego porównujemy wartość bilansową należności z jej wartością podatkową: wartość bilansowa: 431,500zł, wartość podatkowa: zł, wartość bilansowa aktywów jest większa od ich wartości podatkowej. Powstała zatem dodatnia różnicaprzejściowa w kwocie zwiększająca podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Różnice ujemne powodują powstanie w przyszłych okresach kwot pomniejszających podstawę opodatkowania. Sytuacja taka wystąpi, kiedy wartość bilansowa składnika aktywów jest niższa od podatkowej lub wartość bilansowa składnika zobowiązań jest wyższa od podatkowej. Mogą też powstawać w związku z pozycjami wcześniej nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania. PRZYKŁAD Ujemna różnica przejściowa Spółka BETA posiada w magazynie materiały do produkcji ciastek o wartości zł. Niestety, część produktów na kwotę zł utraci przydatność do wykorzystania w związku z upływającym terminem ważności. Spółka musi zatem dokonać odpisu aktualizującego w kwocie zł bowiem: wartość bilansowa materiałów: zł, wartość podatkowa: zł, powstała ujemna różnica przejściowa: – zł. Aktywa z tytułu podatku odroczonego: zł × 19% = zł. Kiedy trzeba utworzyć rezerwę na podatek dochodowy Rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego, według art. 37 ust. 4 i 5 uro tworzy się w związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych, czyli takich, które spowodują w przyszłości zwiększenie podstawy opodatkowania. PRZYKŁAD Powody tworzenia rezerw Przyczyną tworzenia rezerwy mogą być np. takie sytuacje takie jak: przyjmowanie stawki amortyzacji podatkowej w wysokości wyższej niż w bilansowej – dzieje się tak w przypadku, gdy amortyzacja podatkowa jest obliczana metodą degresywną, a bilansowa metodą liniową lub też wówczas, gdy zaliczanie zakupu środka trwałego podatkowo następuje jednorazowo w koszty, natomiast bilansowo poprzez amortyzowanie tej wartości, powstanie przy wycenie bilansowej należności dodatnich różnic kursowych, powstanie przy wycenie zobowiązań dodatnich różnic kursowych, które spowodują obniżenie wartości zobowiązań, nieujęcie w księgach niektórych pozycji jako aktywów lub zobowiązań. Konieczność ustalania aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się w związku z ujemnymi różnicami przejściowymi, czyli takimi, które spowodują w przyszłości zmniejszenie podstawyopodatkowania podatkiem dochodowym oraz stratę podatkową możliwą do odliczenia. A zatem aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego to kwota, która według przewidywań: zmniejszy w przyszłości zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego lub będzie podlegać zwrotowi, w związku z występowaniem ujemnych różnic przejściowych lub w związku ze stratą podatkową, możliwą do odliczenia od dochodu w przyszłości. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego bezwzględnie należy ustalić, gdy: stawki amortyzacji podatkowej są niższe niż w bilansowej, ujemne różnice kursowe na dzień bilansowy spowodują wzrost zobowiązań, jednostka tworzy rezerwy na odprawy emerytalne, rentowe, urlopy wypoczynkowe, nagrody jubileuszowe itp. Oczywiście zgodnie z uor zarówno wysokość aktywów, jak i rezerw ustala się przy uwzględnieniu stawek podatku dochodowego obowiązujących w roku powstania obowiązku podatkowego. Ustawa o rachunkowości nie określa, jak często należy kalkulować odroczony podatek dochodowy, dlatego można ustalić go raz na koniec roku obrotowego i wtedy nie zachodzi potrzeba ich bieżącego księgowania w ciągu roku obrotowego. Kto nie musi ustalać odroczonego podatku dochodowego Zgodnie z ustawą o rachunkowości aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego wykazują zasadniczo wszystkie podmioty prowadzące księgi rachunkowe. Zawsze jednak określenie, czy powstał obowiązek utworzenia aktywa bądź rezerwy jest uzależnione od tego, czy występują dodatnie lub ujemne różnice przejściowe. Podatek odroczony może nie wystąpić: w niektórych organizacjach będących podatnikami podatku dochodowego, jeśli mają prawo do skorzystania z uproszczenia w tej kwestii oraz w tych jednostkach, które nie są podatnikami podatku dochodowego od działalności gospodarczej. Wskutek nowelizacji uor dokonaną ustawą z 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw, rozszerzono bowiem możliwość odstąpienia od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Uproszczenie to stosuje się do sprawozdań finansowych sporządzanych za 2015 rok. Dotyczy ono organizacji, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z trzech następujących wielkości: 1) zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, 2) zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, 3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty. Podejmując decyzję o ewentualnej rezygnacji z ustalania odroczonego podatku dochodowego, należy wziąć pod uwagę wpływ tego podatku na realność wyniku finansowego. Skorzystanie z takiego uproszczenia wymaga zapisania w dokumentacji opisującej przyjęte przez organizację zasady (politykę) rachunkowości. Skutki zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości powinny być odniesione na kapitał własny jako zysk lub strata z lat ubiegłych. PRZYKŁAD Zapis rezerwy na podatek w księgach rachunkowych W odniesieniu do rezerw na odroczony podatek dochodowy zapis w księgach rachunkowych będzie następujący: Wn konto 83-0 “Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego", Ma konto 82 “Rozliczenie wyniku finansowego” – w analityce: Zysk/strata z lat ubiegłych. Natomiast w przypadku aktywów na odroczony podatek dochodowy dokonuje się zapisu: Wn konto 82 “Rozliczenie wyniku finansowego” – w analityce: Zysk/strata z lat ubiegłych, Ma konto 65-0 “Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego". Jeśli natomiast organizacja uzna, że jest taka potrzeba, to może, pomimo braku obowiązku, wykazywać odroczony podatek dochodowy. A zatem każdorazowo – przy ustalaniu aktywów lub rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego – należy uwzględnić swoje zamierzenia co do sposobu wykorzystania aktywów lub rozliczenia zobowiązań. PRZYKŁAD Odpis aktualizujący a koszty uzyskania przychodu W księgach rachunkowych organizacji GAMA należności od kontrahenta wynoszą zł. Kontrahent nie reguluje płatności i związku z tym naliczono zł odsetek. Zgodnie z zasadą ostrożności na całą kwotę należności ( zł) należy dokonać odpisu aktualizującego. Organizacja chce skierować sprawę na drogę postępowania sądowego a więc odpis ten w przyszłości stanie się kosztem uzyskania przychodu. wartość bilansowa należności: 0 zł, wartość podatkowa: zł (nie uwzględnia się odsetek, bo jako niezapłacone nie są przychodem), różnica przejściowa: – zł (ujemna). Aktywa z tytułu podatku odroczonego: × 19% = zł. Jeżeli jednak organizacja nie będzie dochodziła swoich należności w sądzie, to odpis aktualizujący należności nigdy nie stanie się jej kosztem uzyskania przychodu. Nie powstanie więc różnica przejściowa a więc organizacja nie powinna ustalać odroczonego podatku dochodowego. Ujęcie odroczonego podatku dochodowego w księgach rachunkowych Podatek dochodowy bieżący, zgodny z rocznym zeznaniem podatkowym księguje się na kontach: Wn konto 87 „Podatek dochodowy i inne obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego”, Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”. Rezerwę z tytułu odroczonego podatku księguje się zapisem: Wn konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”, Ma konto 83-0 „Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego”. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ujmuje się zapisem: Wn konto 65-0 „Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego”, Ma konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”. W ewidencji księgowanie aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego można również przeprowadzić poprzez: zaksięgowanie na koniec okresu sprawozdawczego (np. 31 grudnia 2016 r.) tylko zmiany pomiędzy stanem na koniec i początek okresu sprawozdawczego, tj. sald aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego czy też wyksięgowanie dotychczasowych rezerw i aktywów a następnie zaksięgowanie nowo ustalonych na dzień bilansowy. Wybór jednego z rozwiązań ewidencyjnych należy do jednostki. Operacja wyksięgowania dotychczasowych rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku na początek lub koniec okresu sprawozdawczego może przedstawiać się następująco : 1. PK – wyksięgowanie pod datą 1 stycznia 2016 r. a) rezerwy na odroczony podatek dochodowy: Wn konto 83-0 „Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego” Ma konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”, b) aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego: Wn konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”, Ma konto 65-0 „Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego", 2. PK – ujęcie pod datą 31 grudnia 2016 r.: a) rezerwy na odroczony podatek dochodowy: Wn konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”, Ma konto 83-0 „Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego”. b) aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego: Wn konto 65-0 „Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego”, Ma konto 87-0 „Podatek dochodowy od osób prawnych”. Odroczony podatek dochodowy w bilansie i rachunku zysków i strat Rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wykazuje się zarówno w bilansie, jak i rachunku zysków i strat. Przy czym w rachunku zysków i strat należy ujawnić kwotę odroczonego podatku dochodowego jako różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu sprawozdawczego. Odroczony podatek dochodowy w rachunku zysków i stratwykazuje się w pozycji “Podatek dochodowy” – odpowiednio: w pozycji Mw przypadku kalkulacyjnego rachunku zysków i strat sporządzanego według załącznika 1, w pozycji J w przypadku porównawczego rachunku zysków i strat. Rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym sporządza się wówczas, gdy ewidencja księgowa kosztów działalności operacyjnej w organizacji jest dokonywana tylko w układzie funkcjonalnym (czyli na kontach zespołu 5) lub jednocześnie rodzajowym i funkcjonalnym (na kontach zespołu 4 i 5). Natomiast porównawczy rachunku zysków i strat sporządza się, gdy organizacja ewidencjonuje koszty działalności operacyjnej wyłącznie w układzie rodzajowym (na kontach zespołu 4) lub jednocześnie rodzajowym i funkcjonalnym (na kontach zespołu 4 i 5). Wpływający na wynik finansowy i wykazywany w rachunku zysków i strat podatek dochodowy za dany okres sprawozdawczy obejmuje część bieżącą (podatek bieżący do zapłaty) i część odroczoną (podatek odroczony). Oznacza to, że odroczony podatek dochodowy zmniejsza lub zwiększa podatek bieżący. PRZYKŁAD Podatek odroczony w rachunku zysków i strat Na dzień bilansowy organizacja ALFA ustaliła aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego w kwocie: zł i rezerwę wysokości: zł. Na początek tego roku aktywa wynosiły: zł, zaś rezerwa: zł. Wykazywana w rachunku zysków i strat część odroczona podatku dochodowego wyniesie zatem: 1) rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego: – = zł – zł = zł, 2) aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego: – = zł – zł = zł, 3) odroczony podatek dochodowy: zł – zł = zł. A zatem kwota podatku odroczonego, która wpływa na zwiększenie części bieżącej podatku dochodowego wynosi: zł. W bilansierezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego są wykazywane – na podstawie art. 37 ust. 7 uor – oddzielnie według wzoru: Saldo konta W bilansie sporządzonym według załącznika 1 W bilansie sporządzonym według załącznika 4 W bilansie sporządzonym według załącznika 5 Saldo Wn konta 65-0 „Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego” „Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego” A. „Aktywa trwałe, w tym środki trwałe” „Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe” Saldo Ma konta 83-0 „Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego” Pasywa „Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego” Pasywa w pozycji B. I „Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania” Pasywa „Rezerwy na zobowiązania” Można kompensować rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego pod warunkiem, że organizacja ma tytuł uprawniający ją do ich jednoczesnego uwzględnienia przy obliczaniu kwoty zobowiązania podatkowego. Zastosowanie zasad rachunkowości będzie niezbędne Zarówno rezerwy jak i aktywa ustala się zawsze przy zachowaniu nadrzędnych zasad rachunkowości, tj.: memoriału – czyli w księgach rachunkowych i wyniku finansowym organizacji ujmuje się wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty, współmierności – czyli wyceny na dzień bilansowy aktywów lub przychodów dokonuje się według możliwie najniższych wartości, a równocześnie wyceny zobowiązań i kosztów na bazie możliwie najwyższej wartości, ostrożnej wyceny – poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się, stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie ceny – z uwzględnieniem realnej ich wartości możliwej do uzyskania na dzień dzień bilansowy. Stosowanie przez organizację nadrzędnych zasad rachunkowości może powodować, że księgowe przychody i koszty będą różniły się od przychodów i kosztów podatkowych. Organizacja powinna również rozważyć, czy w przypadku np. straty z działalności wykazywanie aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego będzie uzasadnione. Zapamiętaj Podatek odroczony powstaje w wyniku pojawienia się różnic pomiędzy wartością bilansową danego składnika aktywów lub pasywów a jego wartością podatkową. Dodatnie różnice przejściowe między wartościami aktywów i pasywów a ich wartością podatkową totakie, które spowodują powstanie kwot zwiększających podstawę opodatkowania w przyszłych okresach. Pojawią się one wówczas, gdy wartość bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość podatkowa albo wartość bilansowa składnika zobowiązań jest niższa niż jego wartość podatkowa. Różnice ujemne powodują powstanie w przyszłych okresach kwot pomniejszających podstawę opodatkowania. Sytuacja taka wystąpi, kiedy wartość bilansowa składnika aktywów jest niższa od podatkowej lub wartość bilansowa składnika zobowiązań jest wyższa od podatkowej. Mogą też powstawać w związku z pozycjami wcześniej nieujętymi w księgach jako aktywa lub zobowiązania. Rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się w związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych, czyli takich, które spowodują w przyszłości zwiększenie podstawy opodatkowania. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się z uwagi na ujemne różnice przejściowe, czyli takie, które spowodują w przyszłości zmniejszenie podstawyopodatkowania podatkiem dochodowym oraz stratę podatkową możliwą do odliczenia. Zarówno wysokość aktywów, jak i rezerw ustala się przy uwzględnieniu stawek podatku dochodowego obowiązujących w roku powstania obowiązku podatkowego. Rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wykazuje się w bilansie i rachunku zysków i strat. Przy czym w rachunku zysków i strat należy ujawnić kwotę odroczonego podatku dochodowego jako różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu sprawozdawczego. art. 37 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: z 2013 r. nr 47, poz. 330 ze zm.), Krajowy Standard Rachunkowości nr 2 „Podatek dochodowy” ( ministra finansów z 28 lipca 2010 r. nr 7, poz. 31). Różnice kursowe są różnicami między ustaloną według jednego kursu a ustaloną według następnego kursu wartością złotową aktywów i pasywów wyrażoną w walucie obcej. Wydaje się być istotne i celowe naświetlenie zasad ewidencji księgowej różnic kursowych w świetle prawa bilansowego. Egzemplifikacją powyższego jest ewidencja zapisów księgowych ujmujących: dodatnie różnice kursowe Wn konto zespołu 1,2 Ma konto zespołu 750 „Przychody finansowe” ujemne różnice kursowe Wn konto 751 „Koszty finansowe” Ma konto zespołu 1,2 W przypadku nieuregulowanych zobowiązań (na dzień bilansowy) związanych z zakupem środków trwałych, kredytów, pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania w/w zakupu przy założeniu, że nie zostały one oddane do użytkowania należy uwzględnić art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości. Ponieważ cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania, ulepszenia (w tym koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich sfinansowania i związanie z nimi różnice kursowe, to ewidencja tych pozycji prezentuje się w następujący sposób: ujemne różnice kursowe Wn konto 080 „Środki trwałe w budowie” Wn konto 020 „Wartości niematerialne i prawne” Ma konto 240 „Pozostałe rozrachunki” dodatnie różnice kursowe Wn konto 240 „Pozostałe rozrachunki” Wn konto 134 „ Kredyty bankowe” Ma konto 080 „Środki trwałe w budowie” Ma konto 020 „Wartości niematerialne i prawne” W sytuacji gdy następuje już przyjęcie do użytkowania, to różnice kursowe odnośnie nieuregulowanych zobowiązań z tytułu zakupu wyżej wymienionych składników majątkowych pwinny być zaliczone do przychodów finansowych bądź kosztów finansowych, a nie korygować cenę nabycia czy koszt wytworzenia. Zobacz również: Szczególne zasady rachunkowości w zakresie sporządzania sprawozdań finansowych Różnice kursowe z wyceny bilansowej w oparciu o metodę rachunkową Przykład I Na koniec roku obrotowego w księgach rachunkowych danego podmiotu znajdowały się salda: 1). Konto „Rozrachunki z odbiorcami’ -50 000,00 EURO po kursie 3,9600 – daje saldo Wn w kwocie 198 000,00 PLN 2). Konto „ Rozrachunki z dostawcami - 60 000,00 EURO po kursie 3,9400- daje saldo Ma w kwocie 236 400,00 PLN II Kurs średni ogłoszony na dzień bilansowy przez NBP wynosi 3,9700 Przy przyjętych założeniach różnice kursowe wynoszą: a) 50 000,00*3,9700=198500,00 -198000=500,00PLN Wycena bilansowa jest większa od wyceny bieżącej. Przy należnościach powstałe różnice kursowe identyfikuje się jako dodatnie. b) 60 000*3,9700=238200 -236400 = -1800,00 PLN Ponieważ wycena bilansowa przewyższa wycenę bieżącą - przy zobowiązaniach powstające różnice są ujemne. Wnioski: dodatnie różnice kursowe odnoszone są na przychody finansowe ujemne różnice kursowe odnoszone są na koszty finansowe. Prezentacja zapisów księgowych w księgach rachunkowych na koniec roku obrotowego Polecamy serwis: Sprawozdawczość Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

dodatnie różnice kursowe w rachunku zysków i strat