dobrowolne poddanie się egzekucji koszt aktu

Uzależnienie przez sąd uwzględnienia wniosku oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 sierpnia 2015 r., sygn. akt II KK 219/15, opubl. Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że instytucja dobrowolnego poddania się odpowiedzialności tak korzystna dla pracownika spółki, może okazać się brzemienna w skutkach dla samej spółki. W sytuacji zagrożenia interesów w rzeczywistości obu stron, wynikających często ze zwykłego zaniedbania, zarówno spółka, jak Zdaniem autorki potrzeba jej podjęcia wynika z praktyki stosowania przez pracodawców tego rodzaju zabezpieczenia, pojawiających się w ostatnim czasie informacji prasowych dotyczących poddawania się przez pracowników egzekucji w akcie notarialnym, a także doniesień o inicjatywie wprowadzenia zmian w kodeksie pracy zmierzających do Dobrowolne poddanie się egzekucji przez dłużnika. Jeszcze inną postacią zabezpieczenia wierzytelności jest dobrowolne poddanie się egzekucji przez dłużnika, co – dla swej skuteczności – winno nastąpić w formie aktu notarialnego, w którym: dłużnik złoży odpowiednie oświadczenie o poddaniu się egzekucji; Oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji może być złożone także w odrębnym akcie notarialnym. § 3. (uchylony).”. Notariusz Warszawa ul. Bracka 20/17, Tel: 22 827 25 38. Instytucja Poddania się rygorowi egzekucji co do zapłaty czynszu na podstawie art. 777. k.p.c. oraz poddanie sie rygorowi egzekucji co do opróżnienia nonton ever night season 1 sub indo. Spośród instrumentów prawnych pozwalających na przyspieszenie przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego a wręcz „przeskoczenie” etapu postępowania sądowego zmierzającego do uzyskania prawomocnego wyroku (tytułu wykonawczego) na uwagę zasługuje dobrowolne poddanie się egzekucji przez dłużnika. Dobrowolne poddanie się egzekucji przez dłużnika Oświadczenie takie musi jednak mieć formę aktu notarialnego i może zostać zawarte w umowie o współpracy handlowej pomiędzy kontrahentami. (Akt notarialny to szczególna forma dokumentu urzędowego potwierdzająca fakt dokonania określonej czynności prawnej. Zostaje on sporządzony gdy wymagają tego przepisy prawa lub wynika to z woli stron. Niedochowanie formy aktu notarialnego w sytuacji, gdy wymaga tego prawo, sprawia, że dana czynność prawna jest bezskuteczna i powoduje nieważność tej czynności (np. w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej własność nie przejdzie na nabywcę).Poddanie się egzekucji jest jedną z form zabezpieczenia należności o charakterze osobistym. Instytucja ta uregulowana została art. 777 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym notarialny akt o poddani się egzekucji ma prawnie równorzędne znaczenie z tytułem egzekucyjnym, który dla wszczęcia postępowania egzekucyjnego wymaga jedynie nadania przez sąd klauzuli wykonalności. Zatem uprawniony wierzyciel dysponujący takim dokumentem, nie musi przeprowadzać nierzadko długotrwałego postępowania wspólnego rachunku bankowego Ustawodawca dopuścił dwa schematy, w których dłużnik poddaje się notarialnie egzekucji. Art. 777 par 1 pkt 4 kodeksu postępowania cywilnego określa jako tytuł egzekucyjny akt notarialny obejmujący obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub uiszczenia innych rzeczy zamiennych ilościowo (oznaczonych w tym akcie) lub też obowiązek wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, lokalu lub nieruchomości (również statku) wpisanego do rejestru, w terminie zapłaty, uiszczenia lub wydania wskazanym w tymże akcie notarialnym. Innymi słowy, jedyną przesłanką dla wszczęcia egzekucji będzie nadejście określonego w akcie notarialnym terminu i brak dobrowolnego spełnienia świadczenia przez dłużnika. W związku z tym istnieją pewne ograniczenia, gdyż z góry musi być ustalona pomiędzy stronami kwota długu oraz termin spłaty (np. przy umowie pożyczki lub sprzedaży określonej rzeczy z odroczonym terminem płatności).Natomiast par 1 pkt 5 artykułu 777 kodeksu postępowania cywilnego wskazuje, ze tytułem egzekucyjnym jest akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej do wysokości wprost określonej (lub oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej) gdy akt określa warunki upoważniające wierzyciela do prowadzenia egzekucji przeciw dłużnikowi na podstawie tego aktu o całość lub część roszczenia. Określa także termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności. W uproszczeniu – wystarczającym będzie wskazanie w treści aktu notarialnego maksymalnej wysokości długu warz z warunkami uprawniającymi wierzyciela do prowadzenia przeciwko dłużnikowi egzekucji wraz ze wskazaniem nieprzekraczalnego terminu, w którym wierzyciel może wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności. Ten rodzaj zabezpieczenia można zatem zastosować dla wierzytelności o nieokreślonej konkretnie wysokości na dzień podpisywania aktu ogłosić upadłość jednoosobowej firmy?Przepisy określają jedynie kształt i niezbędne elementy poddania się egzekucji aktem notarialnym natomiast jego treść pozostaje do ustalenia przez strony. Niezwykle istotne jest to, że egzekucja na podstawie aktu notarialnego dotyczyć może roszczeń nie tylko istniejących ale i polskiego prawa, akt powinien zostać sporządzony w języku polskim i zawierać: dzień, miesiąc i rok sporządzenia aktu a w razie potrzeby lub na żądanie strony – godzinę i minutę sporządzenia i podpisania aktu, miejsce jego sporządzenia, imię, nazwisko i siedzibę kancelarii notarialnej (jeżeli akt sporządza zastępca notariusza – również imię i nazwisko zastępcy), imiona, nazwiska, imiona rodziców i miejsce zamieszkania osób fizycznych, nazwę i siedzibę osób prawnych lub innych podmiotów biorących udział w sporządzaniu aktu, imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania osób działających w imieniu osób prawnych, ich przedstawicieli lub pełnomocników a także innych osób biorących udział w sporządzaniu aktu, oświadczenia stron, z powołaniem się w razie potrzeby na okazane przy akcie dokumenty, stwierdzenie (na żądanie stron) faktów i istotnych okoliczności, które zaszły przy spisywaniu aktu, stwierdzenie, że akt został odczytany, przyjęty i podpisany przez osoby biorące udział przy sporządzaniu aktu, obecne przy jego sporządzaniu, a także przez z bankiem przy opóźnieniu w spłacie raty kredytuDla wierzyciela równie ważne powinno być zawarcie w treści aktu stwierdzenia, że do uzyskiwania wypisów aktu uprawniony jest również wierzyciel. Składając do sądu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wierzyciel musi wykazać wcześniejsze wykonanie swojego zobowiązania wynikającego z zawartej z dłużnikiem umowy lub też wskazać upływ terminu określonego do zapłaty należności przez dłużnika, Sąd wydaje postanowienie, na które zarówno wierzycielowi, jak i dłużnikowi przysługuje środek odwoławczy w postaci wniesienia zażalenia do sądu II – notarialne poddanie się egzekucji przez dłużnika znacznie skraca drogę dzielącą wspólne interesy od postępowania egzekucyjnego, jednakże, tak jak inne zabezpieczenia należności (np. weksel, poręczenie cywilne) nie gwarantuje pełnej wypłacalności dłużnika, znacznie skraca jednak czas oczekiwania na uzyskanie prawomocnego nakazu zapłaty, co w praktyce daje mniejsze możliwości dłużnikowi na uchylanie się od egzekwować z udziałów dłużnika w spółce z Daria Cwen - Dyrektor Działu Windykacji B2B Kancelarii Prawnej Inkaso WEC Koszty egzekucji komorniczej to opłaty od czynności, dokonywanych przez komornika. Najczęściej ponosi je dłużnik, ale są sytuacje, w których koszt ten spada na wierzyciela. Od czego zależy zatem kto w jakiej sytuacji ponosi koszty egzekucji komorniczej? Odpowiedzi dostarcza nam ustawa o kosztach komorniczych z dnia 28 lutego 2018 r. Po ponad 50 zmianach poprzednich przepisów, ustawodawca zdecydował się na dwie nowe, kompleksowe ustawy w tym zakresie. Czym właściwie są koszty komornicze? Odpowiedź znajdziemy w art. 2 wspomnianej już regulacji: Koszty komornicze obejmują wydatki komornika sądowego, zwanego dalej „komornikiem”, poniesione w toku prowadzonego przez niego postępowania egzekucyjnego, innego postępowania albo dokonywania innych czynności oraz opłaty komornicze. Skąd wynika taki zapis? Komornik w polskim systemie ma charakter szczególny – mimo że jest funkcjonariuszem państwowym, prowadzi quasi-przedsiębiorstwo, nie pobierając od państwa pensji. Opłaty i koszty komornicze stanowią więc źródło jego utrzymania i przychód kancelarii. Zobacz również: Służebność mieszkania a licytacja komornicza, Egzekucja na wniosek banku ,Egzekucja na wniosek banku Kiedy koszty komornicze ponoszą obie strony postępowania? Pierwszym wyraźnym przypadkiem, w którym koszty mogą ponieść obie strony, jest zaliczka na dokonanie czynności przez komornika. W tym wypadku najczęściej będzie dotyczyło to wierzyciela, który komornikowi te czynności zleci. Dotyczy to takich spraw jak wysłanie korespondencji, dokonanie zabezpieczenia mienia, tłumaczeń czy przewozu mienia. Zaliczka może być przeznaczona jedynie na konkretną czynność, chyba że strony uzgodnią między sobą inaczej. Nowa ustawa ma również za cel ograniczyć tzw. komorników masowych, prowadzących tysiące spraw w obrębie całego kraju. Nowe rodzaje kosztów, mają zachęcić do wyboru komornika ze swojego rewiru. Opisuje je art. 8, którego część pozwolę sobie przytoczyć: […] wydatki w postaci diet przysługujących komornikowi oraz osobom zatrudnionym w kancelarii komorniczej i uczestniczącym w tych czynnościach, kosztów przejazdów i noclegów komornika i tych osób oraz kosztów transportu specjalistycznego obciążają wierzyciela, nawet w razie przysługującego mu zwolnienia od kosztów komorniczych. Wydatków tych nie wlicza się do kosztów obciążających dłużnika. Wierzyciel może też wyrazić zgodę na obciążenie go innymi wydatkami. Ponownie jest to koszt, który najczęściej poniesie wierzyciel. Oprócz zaliczek, istnieją jeszcze opłaty za konkretne czynności. Te, uiszcza strona, która dany wniosek złożyła. Katalog opłat jest zamknięty, opisany w rozdziale trzecim ustawy. Art. 18. 1. Opłaty komornicze obejmują: koszta egzekucyjne za przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego, wykonanie zabezpieczenia roszczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym;opłaty za przeprowadzenie innego postępowania albo dokonanie innych czynności. komornik pobiera lub ściąga opłaty komornicze tylko w przypadkach określonych w ustawie. Opłaty egzekucyjne Szczególnym typem opłaty są opłaty egzekucyjne. Ich ciężar spada na dłużnika – jest to pewien procent wartości zajętego mienia bądź część zajętych pieniędzy. Konkretne stawki określa wprost ustawa, mogą one być określone kwotowo bądź procentowo. Przykładowo stawka za wszczęcie egzekucji rzeczy ruchomej wynosi 400 złotych (art. 33). W przypadku egzekucji ze świadczeń pieniężnych, będzie to 10% wyegzekwowanej przez komornika kwoty (art. 27 pkt 1). Zwolnienie od obowiązku ponoszenia lub obniżenie kosztów egzekucji Istotne regulacje zawiera również rozdział 4 ustawy, przewidujący możliwości zwolnienia od poniesienia kosztów komorniczych, bądź też ich obniżenia. Stosuje się przepisy analogiczne jak do kosztów sądowych – wobec tych, którzy są zwolnieni z mocy prawa. Dodatkowo zwolniony oczywiście jest Skarb Państwa. W tym kontekście warto przytoczyć punkt 3 art. 45: strona będąca osobą fizyczną nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, i nie jest w stanie bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny ponieść wydatków lub tych opłat komorniczych, od których uiszczenia zależy podjęcie czynności przez komornika, może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego, przy którym działa komornik, o zwolnienie w całości lub części od tych kosztów. Tytułem podsumowania należy stwierdzić, że w zależności od sytuacji, koszty egzekucji ponosi wierzyciel bądź dłużnik. Wszystko zależy jakiego rodzaju są to koszty, kto jest wnioskodawcą czynności. Warto pamiętać także o możliwości zwolnienia lub zmniejszenia kosztów, którą pozostawił ustawodawca. 1. Spełnienie świadczenia pieniężnego przez dłużnika 2. Art. 777 kpc – wydanie nieruchomości przez dłużnika 3. Co powinno znaleźć się w poprawnie skonstruowanym akcie o poddaniu się dobrowolnej egzekucji przez najemcę? 4. Rygor egzekucji – umowa najmu 5. Klauzula „trzech siódemek” – postępowanie 6. Dobrowolne poddanie się egzekucji 7. Potrzebujesz pomocy? Dobrowolne poddanie się egzekucji jest jednym z najbardziej efektywnych mechanizmów prawnych mających na celu zabezpieczenie płatności należności wynajmującego z tytułu umowy najmu komercyjnego. Zawierając umowę najmu komercyjnego, bez wątpienia podstawowym interesem wynajmującego jest, aby regularnie otrzymywać od najemcy czynsz najmu oraz inne opłaty przewidziane w umowie. Ponadto wynajmujący powinien mieć pewność, że wynajmowany lokal zostanie mu zwrócony po zakończeniu stosunku najmu w celu dalszego kontynuowania prowadzenia działalności. Dla wynajmującego równie istotne jest, aby wykonanie określonych powyżej zobowiązań najemcy zostało zabezpieczone tak, aby w przypadku zaległości płatniczych najemcy lub nieprzekazania lokalu, możliwie szybko mógł podjąć stosowne kroki prawne. Poza zabezpieczeniem umowy najmu kaucją, co zostało opisane w tym artykule, aby zabezpieczyć interes wynajmującego, powszechną praktyką na rynku nieruchomości komercyjnych jest zabezpieczenie wynajmującego aktem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji złożonym przez najemcę. Posłużenie się tym zabezpieczeniem przeciwdziała podstawowej niedoskonałości polskiego systemu sądowego, który cechuje się przewlekłością, szczególnie w sprawach gospodarczych. W sytuacji, gdy wynajmujący nie dysponuje aktem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, aby odzyskać należność od najemcy, to wynajmujący musi zainicjować, przeprowadzić i (prawomocnie) wygrać proces sądowy, a następnie wszcząć postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika, które może być również długotrwałe. Analogicznie w sytuacji, gdy najemca nie opuści przedmiotu najmu – konieczne jest wówczas przeprowadzenie postępowania sądowego, a następnie eksmisja najemcy przez komornika, co może zająć nawet kilka lat. Jednakże dzięki posłużeniu się opisanym w niniejszym artykule zabezpieczeniem umowy najmu, wynajmujący może ograniczyć swój „kontakt” z sądem jedynie do tzw. postępowania klauzulowego (opisanego poniżej), polegającego na podjęciu przez sąd czynności zmierzających do nadania klauzuli wykonalności na oświadczenie najemcy o poddaniu się egzekucji, co zgodnie z przepisami powinno zająć sądowi 3 dni. Co więcej, w przypadku egzekucji na podstawie aktu notarialnego o dobrowolnym poddaniu się egzekucji przez najemcę, który został zaopatrzony w klauzulę wykonalności, najemca jest w praktyce pozbawiony możliwości przedłużania postępowania sądowego – sąd nadaje bowiem klauzulę wykonalności na wniosek wynajmującego, bez udziału najemcy (tj. bez tradycyjnie rozumianego „procesu sądowego”). W praktyce oznacza to, że najemca zostaje poinformowany o nadaniu klauzuli wykonalności przez komornika na akcie notarialnym w momencie kiedy na wniosek wynajmującego zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne przez komornika. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, najemca może dobrowolnie poddać się egzekucji co do: obowiązku polegającego na spełnieniu świadczenia pieniężnego na rzecz wynajmującego w trybie art. 777 § 1 pkt 5 kodeksu postępowania cywilnego, obowiązku polegającego na wydaniu rzeczy (tj. lokalu, nieruchomości) wynajmującemu w trybie art. 777 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania cywilnego. Co zatem dokładnie zabezpiecza oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji złożone przez dłużnika? Spełnienie świadczenia pieniężnego przez dłużnika Na podstawie oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, wynajmujący może prowadzić egzekucję z należności najemcy, tytułem nieopłaconego czynszu najmu. Nie podlega jednak wątpliwości, że na podstawie dokumentu możliwe jest również prowadzenie egzekucji z innych należności pieniężnych, należnych wynajmującemu od najemcy na podstawie umowy najmu, np. nieopłaconych opłat indywidualnych czy kar umownych nałożonych na najemcę w związku z niewykonaniem jakiegoś zobowiązania na podstawie umowy najmu. Wynajmujący może również na tej podstawie egzekwować odsetki należne mu od kwot głównych – wówczas w interesie wynajmującego jest, aby treść aktu notarialnego zawierała precyzyjne postanowienie dotyczące odsetek oraz wskazywała na rodzaj odsetek oraz okres, za jaki będą one naliczane, przynajmniej poprzez wskazanie terminu początkowego. Mając na uwadze, że wysokość czynszu najmu może być określona w walucie innej niż polski złoty,określony aktem notarialnym obowiązek zapłaty sumy pieniężnej może być także wyrażony w walucie obcej. W tej sytuacji, sąd nadaje aktowi notarialnemu klauzulę wykonalności ze zobowiązaniem komornika do przeliczenia zasądzonej kwoty na walutę polską, według zasad określonych w art. 783 § 1 Kodeksy postępowania cywilnego. Art. 777 kpc – wydanie nieruchomości przez dłużnika Jeżeli akt notarialny o dobrowolnym poddaniu się egzekucji został prawidłowo sformułowany, o czym poniżej, w sytuacji, jeżeli najemca nie chce opuścić lokalu (wydać go wynajmującemu) w terminie wynikającym z umowy najmu lokalu (lub w sytuacji gdy umowa najmu została rozwiązana przed terminem wskazanym w umowie najmu), wynajmujący ma prawo egzekwować opuszczenie lokalu na podstawie aktu. W praktyce wygląda to w ten sposób, że po otrzymaniu klauzuli wykonalności na akcie notarialnym, wynajmujący kieruje sprawę do komornika sądowego. Komornik sądowy następnie podejmuje działania na podstawie przepisów art. 1046 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli dłużnik ma wydać nieruchomość albo opróżnić pomieszczenie, komornik sądu, w którego okręgu rzeczy te się znajdują, wzywa dłużnika do dobrowolnego wykonania tego obowiązku w wyznaczonym stosownie do okoliczności terminie, po którego bezskutecznym upływie dokonuje czynności potrzebnych do wprowadzenia wierzyciela (tj. wynajmującego) w posiadanie. Co istotne, przedmiotem egzekucji komorniczej może być również wydanie części nieruchomości lub części składowej innej nieruchomości (gruntowej albo budynkowej). Co powinno znaleźć się w poprawnie skonstruowanym akcie o poddaniu się dobrowolnej egzekucji przez najemcę? W praktyce akt o dobrowolnym poddaniu się egzekucji przez najemcę, stanowi załącznik do umowy najmu lokalu komercyjnego, wobec czego w interesie wynajmującego jest, aby warunkiem wydania lokalu najemcy było dostarczenie aktu o dobrowolnym poddaniu się egzekucji co najmniej jeden dzień przed wydaniem lokalu. Wynajmujący powinien również zabezpieczyć karą umowną każdy dzień zwłoki po stronie najemcy w dostarczeniu dokumentu oraz zastrzec, że niedostarczenie aktu może spowodować możliwość wypowiedzenia umowy najmu przez wynajmującego. W interesie wynajmującego jest, aby dokument został sformułowany w taki sposób, aby zostały spełnione wszystkie warunki formalne. Wymogi formalne aktu notarialnego określa ustawa Prawo o notariacie, jednak w art. 777 Kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca wprowadził dodatkowe warunki – warunkujące możliwość posłużenia się aktem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji przez najemcę. Akt notarialny powinien zatem zawierać: określenie dłużnika i wierzyciela; oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji co do określonego obowiązku; określenie przedmiotu świadczenia dłużnika, także co do podstawy prawnej (zapłaty sumy pieniężnej lub wydania rzeczy oznaczonych co do gatunku w określonej ilości) zgodnie z art. 777 § 1 pkt 4 KPC lub oznaczenie świadczenia pieniężnego (określonego wprost albo oznaczonego za pomocą klauzuli waloryzacyjnej) zgonie z art. 777 § 1 pkt 5 KPC); określenie terminu, w którym wierzyciel może wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu. Rygor egzekucji – umowa najmu Akt notarialny powinien zatem przede wszystkim odnosić się do konkretnej umowy najmu i precyzyjnie, w sposób niebudzący wątpliwości określać wskazane powyżej kwestie, tak aby wykluczać konieczność stosowania jakiejkolwiek interpretacji przez sąd nadający klauzulę wykonalności. Przykładowo, za niewystarczający w tym względzie uważać należy zwrot w akcie notarialnym „pod rygorem egzekucji”, a za właściwe uważać należy użycie ustawowego wyrażenia „poddaje się egzekucji” (tak: A. Marciniak, K. Piasecki, Kodeks postępowania cywilnego, tom III, komentarz do art. 777 KPC]. Należy ponadto wskazać dzień zawarcia umowy najmu lokalu, jej przedmiot i zakres. Ponadto należy przywołać konkretne postanowienia umowy najmu odnoszące się do wszystkich płatności po stronie najemcy (wysokość czynszu, opłat eksploatacyjnych, kary umowne przewidziane umową najmu, itd.) wraz z terminami, w jakich mają być płatne oraz wskazać warunki, w których nastąpić ma obowiązek wydania lokalu. Przy tak precyzyjnym wskazaniu, sąd nada klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu w całości, tzn. obejmie również te kwoty, które w dacie nadawania klauzuli wykonalności nie były jeszcze wymagalne. Wynajmujący zatem na podstawie tego tytułu wykonawczego egzekwować będzie mógł czynsz w kolejnych miesiącach – aż do np. skutecznego wyeksmitowania najemcy. Klauzula „trzech siódemek” – postępowanie We wstępie artykułu zostało wskazane, że jedynym „kontaktem” wynajmującego z sądem będzie zainicjowanie tak zwanego postępowania klauzulowego. W praktyce polega ono wyłącznie na podjęciu przez sąd czynności zmierzających do nadania klauzuli wykonalności. Co ważne, w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu sąd ogranicza się jedynie do rozpatrzenia kwestii proceduralnych. Sąd bada zatem czy zostały spełnione przesłanki nadania klauzuli wykonalności na podstawie art. 777 KPC, a zatem: czy wynajmujący opłacił wniosek? czy akt o dobrowolnym poddaniu się egzekucji został zawarty w formie aktu notarialnego? czy wszelkie sumy pieniężne żądane przez wynajmującego zostały prawidłowo oznaczone? czy zaistniało zdarzenie, od czasu zaistnienia którego można wystąpić z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności? czy w akcie notarialnym został wskazany termin, do którego wynajmujący może wystąpić do sądu z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności? W sytuacji, gdy wniosek o nadanie klauzuli wykonalności będzie spełniał wszystkie wskazane powyżej przesłanki, sąd zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania klauzulowego. W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności sąd nie bada zatem stanu faktycznego sprawy, ale ogranicza się do badania istnienia dokumentów stwierdzających istnienie zdarzeń. W postępowaniu tym sąd stwierdza zatem, czy zachodzą formalne warunki w postaci dokumentów, aby nadać im klauzulę wykonalności. Takim warunkiem jest istnienie prawidłowego tytułu egzekucyjnego. Powyższe podejście sądów zostało potwierdzone w wielu wyrokach sądowych, przykładowo w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2008 r. (III CZP 155/2007) wyrażono pogląd, że: zakres kognicji sądu w wypadku nadawania klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu jest ograniczony do zagadnień proceduralnych, tj. zbadania występowania przesłanek procesowych, ustalenia, czy określony akt spełnia wymagania przewidziane w przepisach dla danego rodzaju tytułu egzekucyjnego, stwierdzenia, czy dany akt, ze względu na swoją treść, nadaje się do wykonania w drodze egzekucji, oraz ustalenia, czy wystąpiło zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie tytułu egzekucyjnego. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że dopuszczenie odmiennego zapatrywania na istotę i charakter postępowania klauzulowego przerodziłoby je w postępowanie nadzorcze zmierzające do badania prawidłowości powstania tytułu egzekucyjnego i jego zasadności, a nawet legalności złożenia oświadczenia przez dłużnika; ocena taka niewątpliwie wykraczałaby poza zakres kognicji sądu w postępowaniu klauzulowym. Zgodnie z art. 7811 KPC, sąd zobowiązany jest do rozpatrzenia wniosku o nadanie klauzuli niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od daty jego otrzymania. W praktyce, może trwać to jednak nieco dłużej. Bez wątpienia, z uwagi na możliwość szybkiego posłużenia się oraz stosunkowo nieliczne warunki formalne konieczne do spełnienia, z punktu widzenia wynajmującego, każda umowa najmu komercyjnego powinna zostać zabezpieczona aktem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji przez najemcę, zarówno odnośnie do obowiązku polegającego na spełnieniu świadczeń pieniężnych należnych wynajmującemu jak i obowiązku zwrotu lokalu przez najemcę. Przepisy wymagają jednak, aby akt notarialny spełniał opisane w artykule przesłanki, aby sąd mógł nadać mu klauzulę wykonalności, a zatem istotne jest, aby treść aktu spełniała przesłanki wskazane w przepisach, była precyzyjna i nie budziła wątpliwości interpretacyjnych sądu. Potrzebujesz pomocy? Jeżeli jesteś wynajmującym i chciałbyś posłużyć się aktem o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, aby odzyskać od najemcy należności z tytułu czynszu najmu lub innych opłat należnych z umowy najmu, napisz do nas. Prawo umożliwia wszystkim wierzycielom (z tytułu najmu, pożyczki i innych roszczeń) zapewnienie sobie tytułu wykonawczego mniej więcej tak samo szybko jak robią to banki, ale aby tak się stało, konieczna jest wizyta (przyszłego) dłużnika u notariusza. Chodzi o dobrowolne poddanie się egzekucji w formie aktu notarialnego na podstawie art. 777 § 1 pkt Kodeksu postępowania cywilnego. Udzielając na przykład prywatnej pożyczki (albo jakiegokolwiek innego kredytowania (na przykład sprzedaż firmowa lub niefirmowa czy właśnie wspomniany najem) można zażądać jako warunek podpisania umowy właśnie oświadczenia w takiej umowie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji koniecznie w formie aktu notarialnego gdyż inna forma pisemna nie ma w tym zakresie mocy prawnej. Powtarzam, dobrowolne poddanie się egzekucji bez notariusza jest nieważne (sama umowa najmu czy pożyczki owszem, ważna ale poddanie się egzekucji – nie). Dysponując takim oświadczeniem, gdy termin zwrotu na przykład prywatnej pożyczki albo zapłaty czynszu bezskutecznie minął, wystarczy zwrócić się do sądu tylko o nadanie klauzuli wykonalności, i sąd nada ją bez powiadamiania o tym fakcie dłużnika. Tym samym wierzyciel uzyska szybki tytuł wykonawczy z którym można już zwrócić się do komornika z wnioskiem o wszczęcie egzekucji. Przeczytaj też: Weksel jako zabezpieczenie wierzytelności Koszt dobrowolnego poddania się egzekucji w formie aktu notarialnego zależy od kwoty do której egzekucji poddaje się przyszły dłużnik. 1) do 3000 zł – 100 zł; 2) powyżej 3000 zł do 10 000 zł – 100 zł + 3% od nadwyżki powyżej 3000 zł; 3) powyżej 10 000 zł do 30 000 zł – 310 zł + 2% od nadwyżki powyżej 10 000 zł; 4)powyżej 30 000 zł do 60 000 zł – 710 zł + 1% od nadwyżki powyżej 30 000 zł; 5) powyżej 60 000 zł do 1 000 000 zł – 1010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 000 zł; 6) powyżej 1 000 000 zł do 2 000 000 zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 000 000 zł; 7) powyżej 2 000 000 zł – 6770 zł + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 000 000 zł Oto przy okazji przykład, jak kasta notariuszy zarabia sobie na obywatelach przy śmiesznie niskim nakładzie pracy o ile w ogóle można tu mówić o nakładzie. A spróbuj człowieku choćby wyjątkowo zdolny i pilny, zostać notariuszem nie mając koneksji. Przeczytaj też: Klauzula wykonalności na akt notarialny Czas w wielu przypadkach ma kluczowe znaczenie gdy chodzi o odzyskanie długu. Nie posiadając oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji ani dokumentów dodatkowych (weksel, uznanie długu) na podstawie których można by uzyskać nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, wierzyciel może uzyskać w sądzie najwyżej nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Jeżeli pozwany dłużnik wniesie od takiego nakazu sprzeciw, to taki nakaz zapłaty zostanie uchylony i sąd wyznaczy rozprawę; może minąć wiele miesięcy, ponad rok zanim wreszcie sąd wyda wyrok z klauzulą wykonalności. Po tak długim czasie dłużnik może już (oficjalnie) nie posiadać żadnego majątku ani dochodów z których można by prowadzić egzekucję. Oczywiście może być też tak, że dłużnik od początku jest niewypłacalny i dlatego zanim udzielisz osobie lub firmie kredytu w takiej czy innej formie, sprawdź wypłacalność, wiarygodność przyszłego dłużnika. Jeżeli jest to osoba prywatna, to możesz tego dokonać żądając od niej stosownych informacji zresztą podobnie jak w przypadku przedsiębiorcy. Przeczytaj też: Oświadczenie o braku wymagalnych zobowiązań finansowych Bezpłatne porady: poczta@ Kilka już razy wspominałem o możliwości prowadzenia egzekucji na podstawie aktu notarialnego na podstawie przepisu art. 777 § 1 pkt 5 Uważam, że to dobry sposób zwiększenia poczucia bezpieczeństwa wierzyciela. Pozwala on uniknąć długich i kosztownych procesów, które odwlekają w czasie możliwość wszczęcia postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika. Czasami to nawet lepsze niż weksel. W przypadku egzekucji z aktu notarialnego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, dłużnik nie ma praktycznie możliwości przedłużania postępowania sądowego. Sąd nadaje bowiem klauzulę wykonalności na wniosek wierzyciela i bez udziału dłużnika. Tym samym dłużnik dowiaduje się o nadaniu klauzuli wykonalności na akcie notarialnym dopiero od komornika, wraz z wszczęciem postępowania egzekucyjnego. A wtedy już trudno się bronić. Jak z tego skorzystać? Przede wszystkim dłużnik musi złożyć w treści aktu notarialnego oświadczenie o poddaniu się egzekucji z tego aktu. Może to być np. w ramach umowy sprzedaży (co jest standardem przy sprzedaży nieruchomości) albo w oddzielnym dokumencie. Konieczne jest również wskazanie sumy pieniężnej (a dokładnie – jej górnej granicy), do której możliwe jest prowadzenie egzekucji. Suma ta może zostać wyrażona również w walucie obcej. Niezbędne jest także określenie terminu lub zdarzenia, od którego uzależnione jest wykonanie przez dłużnika obowiązku, a także termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie aktowi notarialnemu klauzuli wykonalności. Zwracam uwagę zwłaszcza na to „zdarzenie” bo wymaga to precyzji. To jeden z przykładów aktu, egzekucja już w toku. W przypadku gdy dojdzie do spełnienia przesłanek uzasadniających nadanie aktowi notarialnemu klauzuli wykonalności (np. brak zapłaty w umówionym terminie), wierzyciel może złożyć do sądu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności. Do wniosku należy dołączyć oryginał wypisu aktu. Wniosek podlega opłacie w wysokości 50 zł. I jeszcze jedna ważna sprawa, o której często zapominacie: art. 786 § 1 Stanowi on, że jeżeli możliwość nadania klauzuli na akt notarialny jest uzależniona od jakiegoś zdarzenia, to jego zaistnienie należy wykazać za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Czasami takim dokumentem będzie oświadczenie wierzyciela złożone w odpowiedniej formie. Oczywiście dokument ten powinien zostać dołączony do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności. Po nadaniu aktowi klauzuli wykonalności stanie się on tytułem wykonawczym, który można skierować do egzekucji czy wnieść o wpisanie hipoteki na nieruchomości dłużnika. Często z sukcesem korzystamy z tego narzędzia i dlatego uważam, że przemyślana konstrukcja egzekucji z aktu do fajny pomysł.

dobrowolne poddanie się egzekucji koszt aktu